تبدیل واحد زمان

زمان به عنوان کمیتی است که برای اندازه گیری های مختلفی به کار می رود تا طول رویدادها، توالی و بازه زمانی بین آن ها را مشخص کند. همان طور که کمیت های دیگری چون طول، حجم، سرعت، مساحت، جرم و ... از واحدهای مخصوصی برای  بیان خود استفاده می کنند، برای بیان زمان نیز، واحد و یکای مخصوصی به کار برده می شود. واحد زمان در سیستم بین المللی یکاها (SI)، ثانیه است. در تاریخ، ثانیه را نسبت به دوره های زمانی بزرگی چون ساعت، دقیقه و روز تعریف کرده اند.

به طور تقریبی هر ثانیه برابر است با 86400 / 1 از یک روز خورشیدی، ولی تعریف دقیق تر آن با نوسانات اتمی بیان شده است. در تعریف ثانیه با روز، یک روز برابر با 60 ثانیه  ͯ 60 دقیقه  ͯ 24 ساعت است که مقدار آن همان 86400 ثانیه است. ثانیه نجومی در واقع همین ثانیه است.

در تعریف ثانیه با نوسانات اتمی که بعد از پیدایش سیستم SI در سال 1967 بوده، می توان گفت، به مدت زمان 9192631770 دوره از تابش متناظر بین دو سطح انرژی حالت پایه اتم سزیم 133، ثانیه گفته می شود.

میانگینی که برای یک روز خورشیدی بر پایه ثانیه تعریف می شود، یکی نیست. زیرا حرکت تدریجی زمین کند می شود. به همین جهت می توان گفت که تعریف ثانیه به صورت دلخواه و به صورت یک انتخاب تاریخی و فرهنگی صورت گرفته است. اما تعریفی که با توجه به نوسانات اتمی بیان شده است، ثابت و همیشگی است.

علاوه بر ثانیه، واحدهای دیگری که برای زمان به کار می رود، دقیقه، روز، ساعت، هفته، سال، ماه، دهه، سده، هزاره، میلی ثانیه و ... است.

تبدیل واحدهای زمان به یکدیگر   

برای تبدیل واحد کمیت زمان می توان از روابط زیر استفاده کرد.

1 ثانیه = 1000 میلی ثانیه

1 دقیقه = 60 ثانیه

1 ساعت = 60 دقیقه

1 روز = 24 ساعت

1 هفته = 7 روز

1 ماه = 28، 29، 30 و 31 روز

1 سال = 365 یا 366 روز

1 دهه = 10 سال

1 سده = 100 سال

1 هزاره = 1000 سال

 می توان تبدیل واحد به صورت های دیگر را برای زمان نوشت. 

1 نانو ثانیه (ns) = 0,000000001 ثانیه

1 میلی ثانیه (ms) = 0,001 ثانیه

1 ثانیه (نجومی) = 0,99726956 ثانیه

1 دقیقه (min) = 60 ثانیه

1 دقیقه (نجومی) = 59,83617361 ثانیه

1 ساعت (h) = 3600 ثانیه

1 ساعت (نجومی) = 3590,170417 ثانیه

1 روز (d) = 86400 ثانیه

1 روز (نجومی) = 86164,04 ثانیه

1 هفته (wk) = 604800 ثانیه

1 ماه (mo) = 2628000 ثانیه

1 سال (yr) = 31536000 ثانیه

1 سال (نجومی) = 31449892,3 ثانیه

1 دهه (dec) = 315360000 ثانیه

1 سده (c) = 3153600000 ثانیه

1 هزاره (millennium) = 31536000000 ثانیه

تعریف روز نجومی

روز نجومی واحد زمانی است که در نجوم مورد استفاده قرار گرفته و برابر با مدت زمان چرخش یکبار زمین نسبت به ستاره ها است. با خروج زمین از منظومه شمسی، می توان نشان داد که زمین در طول یک سال، 366,242 چرخش را در مدت یک سال انجام داده است. تعداد چرخش های محاسبه شده توسط ما، 365,242 است زیرا با گردش ما در اطراف خورشید، یکی از این چرخش ها حذف می شود.

برخی از واحدهای علمی زمان

یکی از این واحدها به نام جفی (jiffy) است. این واحد به طول زمانی گفته می شود که برای جابجا شدن یک فرمی در خلأ لازم است. یک فرمی به طور تقریبی برابر با یک نوکلئون است.

از واحدهای علمی دیگر زمان می توان، زمان پلانک را گفت که مدت زمانی را نشان می دهد که نور طی مسافتی به اندازه یک پلانک را می کند. می توان گفت، واحد زمان پلانک به عنوان کوچکترین واحد اندازه گیری زمان است. اما امروزه از واحدهای کوچک زمان در علم فیزیک استفاده نمی شود.

واحد زمان یا TU واحد دیگری است که در مهندسی به کار برده می شود. این واحد را به عنوان 1024 میکروثانیه تعریف می کنند.

واحد علمی دیگری از زمان به نام سود برگ است. این واحد زمانی برابر با ^13- 10 را نشان داده و در نرخ رسوب به کار برده می شود. به خصوص برای ته نشینی پروتئین ها استفاده می شود.

یکی از واحدهای علمی زمان که در زمین شناسی به کار می رود، مقیاس زمانی زمین شناسی است. تاریخ زمین به بخش های ابردوران، دوران، دوره، دور و عصر تقسیم می شود. با مقیاس زمانی زمین شناسی می توان رویدادهایی که در دوران زندگی زمین رخ داده است، اندازه گیری می شود. 

کربنات استرانسیوم

کربنات استرانسیم ترکیبی معدنی با فرمول شیمیایی SrCO₃ است که از نظر ظاهری، جامد است. دو نوع از کربنات استرانسیم به رنگ های سفید که فرم صنعتی بوده و خاکستری که معدنی است وجود دارد. نوع معدنی این ترکیب را با نام استرانسیانیت می شناسند. کربنات استرانسیم بدون بو و طعم بوده و خیلی سخت می تواند در آب حل شود. با حل شدن دی اکسید کربن در آب و اشباع کردن آن، قابلیت انحلال کربنات استرانسیم به شدت در این آب بالا می رود. یکی از خواص شیمیایی استرانسیم کربنات، قابلیت واکنش پذیری بسیار بالای آن با اسیدهاست.

ذخایر سنگ سلستین در ایران برای تولید کربنات استرانسیم در ایران زیاد بوده و مقدار آن به 2 میلیون تن با عیار 75 تا 95 درصد سولفات استرانسیم می رسد. مقدار این ذخایر در دنیا به میزان 7 میلیون تن است.

تولید کربنات استرانسیم

با دو روش می توان کربنات استرانسیم تولید کرد.

روش تولید مستقیم

در یکی از این روش ها که به طور مستقیم صورت می گیرد، ابتدا سنگ معدن سلستین را با اسید کلریدریک و سپس با آب شست و شو می دهند. با شست و شو با این مواد، کربنات کلسیم و گچ موجود در این سنگ معدنی حذف می شود. بعد از این مرحله، سولفات استرانسیم خالص و جامد را در محلول کربنات سدیم (سودااش) قرار داده و وارد تانک های به خصوصی می کنند. در این تانک ها به محلول، حرارت داده و بعد از این که مدت زمان مشخصی گذشت، فاز محلول را از فاز جامد جداسازی می کند. محلول را در تانک دیگری که سودااش دارد منتقل و دوباره حرارت می دهند.

در انتهای این روش، دو فاز جامدی که رسوب کربنات استرانسیم ناخالص و فاز مایع حاوی کربنات سدیم و سولفات سدیم دارد حاصل می شود. بعد از این که جامد رسوبی جداسازی می شود، بقیه در اسید کلریدریک حل شده و به محلول دارای کلرید استرانسیم، کربنات سدیم اضافه می کنند. در نهایت کربنات استرانسیم به دست می آید. محصول تولید شده در این روش، به ندرت دارای درصد خلوص 95 بوده و برای این که درصد خلوص را بالا ببرند، عملیات فوق ادامه پیدا می کند.

تولید کربنات استرانسیم به روش خاکستر سیاه

در این روش، ابتدا سلستین را با کک در دمای بالا بین 1000 تا 1200 درجه سانتی گراد احیا می کنند. با این واکنش، سولفات استرانسیم به سولفید استرانسیم تبدیل می شود. سولفید استرانسیم حلالیت خوبی در آب گرم داشته ولی بقیه مواد جامد، نامحلول است. با تولید سولفید سدیم و اضافه کردن دی اکسید کربن به محلول حاوی سولفید استرانسیم، بعد از عملیات استخراج، کربنات استرانسیم به عنوان محصول، به دست می آید. در این روش، کربن به عنوان عامل کاتالیزوری است.

کاربرد کربنات استرانسیم

در ساختار آهن رباهای سرامیکی فریت استرانسیم از کربنات استرانسیم استفاده می شود. از این آهن رباها در جداکننده های مغناطیسی و بلندگوها به کار گرفته می شود. این ترکیب به عنوان ماده اولیه برای تولید نمک استرانسیوم است. اگر از کربنات استرانسیم در ترکیب شیشه ها استفاده شود، قابلیت جذب اشعه ایکس را خواهد داشت. در تلویزیون های رنگی، لوله های اشعه کاتدی که استفاده می شود از کربنات استرانسیم به کار گرفته می شود.

در تصفیه الکتریکی روی و در گل حفاری نیز، می تواند کربنات استرانسیم کاربرد داشته باشد. برای ساخت لعاب چینی های الکتریکی، اکسید استرانسیم به کار برده می شود. با این ترکیب، از آبله گون شدن و سوراخ شدن لعاب چینی جلوگیری می شود.

یکی از کاربردهای جالب کربنات استرانسیم در آتش بازی ها و برای تولید رنگ قرمز است. در تولید شیشه های رنگی، رنگ های درخشان، نمک های استرانسیم، تصفیه شکر و تولید برخی داروها نیز این ماده کاربرد دارد.

در تولید لوازم الکتریکی و رسوب دادن در حوضچه های الکترولیز روی نیز، کربنات استرانسیم به کار گرفته می شود.

خطرات کربنات استرانسیم

احتمال دارد با استنشاق کربنات استرانسیم، مشکلات تنفسی پیش آید. اگر کربنات استرانسیم با پوست و چشم تماس داشته باشد، با آب فراوان شست و شو داده شود. برای شست و شو، چشم ها باید باز بوده و فشار آب نیز زیاد نباشد. همچنین بعد از استفاده از کمپرس آب سرد، سریع به پزشک مراجعه شود. چون چشم، اسیدها، مواد مذاب و مواد شیمیایی را به راحتی جذب می کند. به هیمن جهت در هنگام کار با این ترکیب، از عینک ایمنی مخصوص، ماسک و دستکش استفاده کنید. 

مونو آمونیوم فسفات

مونو آمونیوم فسفات ترکیبی معدنی با فرمول مولکولی NH₄H₂PO₄ است که به اختصار به صورت MAP نوشته می شود. این نمک از ترکیب آمونیاک و اسید فسفریک حاصل می شود. در صنعت از مونو آمونیوم فسفات، استفاده های زیادی می شود. اما مهترین کاربرد این ترکیب به صورت کود در کشاورزی است که برای تامین عناصر نیتروژن و فسفر در خاک به کار برده می شود.

مونو آمونیوم فسفات به صورت پودری و یا کریستال های سفید رنگ است که ساختار تتراهیدرالی دارد. در شرایط عادی و محیطی معمولی، مونو آمونیوم فسفات به این صورت پایدار است. به آمونیوم فسفات، آمونیوم دی هیدروژن فسفات نیز گفته می شود.

این ترکیب در دمای 190 درجه سانتی گراد ذوب شده و در آب حل می شود. اما نمی تواند در اتانول و استون به خوی حل شود.

تولید مونو آمونیوم فسفات

در صنعت وقتی اسید فسفریک را با آمونیاک ترکیب می کنند، طی یک واکنش گرماده، مونو آمونیوم فسفات به صورت کریستالی به دست می آید. با دو روش می توان این واکنش را انجام داده و آمونیوم دی هیدروژن فسفات تهیه کرد.

در یکی از این روش ها، دو ماده اولیه با نسبت های برابر با هم واکنش داده و محصول بعد از تولید، وارد یک گرانولیتور می شود تا جامد این ترکیب به دست آید.

در روش بعدی، از رآکتوری استفاده می شود که دارای یک لوله ی متقاطع است. در این روش، گرمایی که از واکنش اسید فسفریک و آمونیاک حاصل می شود، می تواند آب موجود را بخار کرده و محصول جامد حاصل شود.

از مزیت های تولید مونو آمونیوم فسفات به این روش، استفاده از اسید فسفریک با هر خلوصی بوده و برخلاف دیگر کودهای فسفاته نیازی به استفاده از اسید فسفریک خالص نیست.

کاربرد مونو آمونیوم فسفات به عنوان کود کشاورزی

درصد فسفر به صورت ترکیب پنتا اکسید دی فسفر در کود مونو آمونیوم فسفات، 48 تا 61 است که با توجه به میزان ناخالصی های آن می تواند بین این دو عدد متغیر باشد. این ترکیب در نقش کود، به خوبی در آب حل شده و به سرعت در خاک های مرطوب حل می شود. با خاصیت انحلال پذریری بالا از این کود به صورت محلول پاشی استفاده می شود. بعد از انحلال، دو عنصر فسفر و نیتروژن از هم جدا شده و به صورت یون های آمونیوم مثبت و فسفات منفی درمی آیند.

از کودهای فسفاته بیشتر در خاک های آهکی استفاده می شود. زیرا آمونیوم موجود، باعث کاهش میزان PH در ریشه گیاه شده و فسفر به راحتی در اختیار گیاه قرار می گیرد. بهترین زمان برای افزودن این کود، ابتدای فصل رشد گیاه است. می توان کود مونو آمونیوم فسفات را با کودهای دیگر در مخزن مخلوط کرد ولی نباید با کلسیم و منیزیم مخلوط شود.

نحوه استفاده از کود مونو آمونیوم فسفات

این کود را در نزدیکی دانه در زمان رشد اضافه کرده و نحوه کاربرد آن به صورت محلول پاشی است. با این نحوه استفاده، گاز آمونیاک کمتری در هوا نشر می کند. در روش دیگر، ماده ای پخش کننده به کار برده و کود را روی سطح خاک پخش و با شخم زدن، ترکیب آن دو را انجام می دهند. کود مونو آمونیوم فسفات در بهار و پاییز استفاده شده و در گیاهانی مانند چغندر، سیب زمینی، آفتابگردان، گندم، جو، سویا، چاودار، ذرت و ... به کار گرفته می شوند.  

مزایای فسفر برای گیاه و علایم کمبود آن

وجود فسفر برای یک گیاه باعث رشد و توسعه ریشه گیاه شده و ساقه را محکم می کند. همچنین این عنصر شکل گیری گل را بهتر کرده و به تولید بذر و دانه کمک می کند. فسفر محصولات یکنواخت و زودرس تری را برای گیاه فراهم می کند. همچنین کیفیت محصولات را بالا برده و مقاومت آن ها را در برابر بیماری های گیاهی بالا می برد.

علایم تشخیص کمبود نیتروژن و پتاسیم در گیاه خیلی راحت تر از تشخیص کمبود فسفر در آن است. زیرا در این حالت، فقط علایمی چون لکه دار شدن گیاه در زمان رشد زودرس ظاهر می شود.

کاربردهای دیگر مونو آمونیوم فسفات

یکی از کاربردهای مونو آمونیوم فسفات در خاموش کننده های آتش نشانی شیمیایی خشک است. خاصیت تجزیه پذیری مونو آمونیوم فسفات باعث شده که از آن در زمینه نوری استفاده کنند. همچنین این ترکیب دارای خاصیت پیزوالکتریکی بوده و در برخی مبدل های سونار فعال مورد استفاده قرار می گیرد. در ساخت کیت های اسباب بازی با رنگ های مختلف، نیز نمک مونو آمونیوم فسفات به کار برده می شود.

بوتانون

بوتانون که با نام علمی متیل اتیل کتون خوانده می شود، مایعی بدون رنگ بوده و از دسته ی کتون ها در ترکیبات آلی محسوب می شود. Butanone ترکیبی به طور نسبی فرار بوده و بوی تندی دارد، اما بوی آن خوشایند است. بوتانون در صورت احتراق تولید مواد سمی می کند. اما در حالت عادی این کتون در حمل و نقل معمولی پایدار است. از بوتانون در تولید مواد شیمیایی دیگر و همچنین تولید موم از نفت استفاده می کنند. بوتانون خواصی مشابه استون داشته و در دمای بالاتر از آن به جوش می آید. ولی سرعت تبخیر Butanone در مقایسه با استون، کم است.

اگر بخواهیم اهیمت تجاری بوتانون را بیان کنیم، بعد از استون دومین ترکیب مهم بوده و به عنوان حلال در رنگ ها و چسب ها به کار برده می شود. این ماده می تواند در صنعت پلیمر به جهت داشتن ویسکوزیته کم، غلظت جامدات بالا و بالا بودن میزان تحمل رقیق کننده ها، استفاده شود.

تولید بوتانون

با اکسید کردن 2- بوتانول، بوتانون به دست می آید. به عبارت دیگر وقتی 2- بوتانول با کمک کاتالیزورهایی چون مس، روی و یا برنز، دهیدروژن زدایی می شود، Butanone تولید می شود. از این روش تولید، برای تهیه ی 700 کیلوگرم از این کتون در سال استفاده می شود. روش های دیگری برای تهیه این ترکیب وجود دارد که هنوز به طور عملی به کار گرفته نشده است. از جمله این روش ها، اکسیداسیون Wacker 2-butene و اکسیداسیون ایزوبوتیل بنزن است که برای تولید صنعتی استون نیز به کار برده می شود.

با تغییر در فرایند کومن می توان فنول و مخلوطی از استون و بوتانون را تولید کرد. زیرا در این فرایند کومن، فقط فنول و استون تولید می شود.

کاربرد بوتانون

عمده ترین کاربرد Butanone یا همان متیل اتیل کتون، به عنوان حلال در فرایندهای مرتبط با رزین، صمغ، نیتروسلولز، پوشش های استات سلولز و فیلم های وینیل است. بر این اساس این ماده در ساخت موادی چون پلاستیک، لاک، پاک کننده های رنگ، چسب ها، منسوجات و تولید موم پارافین است.

مقایسه حلالین بوتانون با استون نشان می دهد که این ماده بر خلاف استون، با آب تولید آزئوتروپ می کند که آن را مناسب تقطیر آزئوتروپیک رطوبت در برخی استفاده های خاص کرده است.

از کاربردهای بوتانون به عنوان سیمان مدل است، زیرا پلی استایرن و بسیاری از پلاستیک های دیگر را در خود حل می کند. از سیمان مدل برای متصل کردن قطعات کیت های مدل مقیاس استفاده می شود. در این کاربرد، بوتانون به عنوان عامل جوشکاری به کار برده می شود.

برای انجام برخی از واکنش های پلیمریزاسیون مانند وصل کردن رزین های پلی استر غیراشباع به صورت عرضی، از کاتالیزور متیل اتیل کتون پراکسید استفاده می شود. ماده اولیه برای ساخت این کاتالیزور بوتانون است.

از کاربردهای دیگر متیل اتیل کتون، به عنوان پاک کننده قطعات الکترونیکی، نابود کردن اسپورهای باکتریایی در ابزارهای جراحی، تولید و ساخت نوارهای مغناطیسی برای ذخیره کردن داده ها، تولید رنگ، به عنوان طعم دهنده مصنوعی، تولید پارچه و موم، به عنوان ماده ی استخراج کننده برای چربی ها، روغن ها، موم ها و رزین ها و به عنوان پیش ماده تولید مواد مخدر را می توان نام برد.

بررسی خطرناک بودن بوتانون

Butanone می تواند با مواد اکسید کننده واکنش داده و تولید آتش کند. به جهت خاصیت انفجاری بوتانون، در اثر شعله یا جرقه کوچک، سریع شعله ور می شود. برای خاموش کردن آتش سوزی های بوتانون از دی اکسید کربن، عوامل خشک و یا فوم مقاوم در برابر الکل استفاده می شود.

اگر میزان غلظتی از بوتانون که قابل آتش سوزی باشد در هوا منتشر شود، می تواند بخارات آن برای انسان غیرقابل تحمل باشد. در دود تنباکو، بوتانون وجود داشته و به عنوان ماده ای تحریک کننده می تواند چشم و بینی انسان را تحریک کند. در حیوانات در صورتی بوتانون ایجاد خطر برای سلامتی می کند که مقدار بالایی باشد.

در ایالات متحده بوتانون را به عنوان یک آلاینده هوا معرفی کردند، زیرا به دلیل فرار بودن و این که یک ترکیب آلی است، در تشکیل ازون تروپوسفریک موثر است. اما در سال 2005 میلادی، این ماده از لیست مواد آلاینده خطرناک هوا توسط آژانس حفاظت از محیط زیست حذف شد.

مکان نگهداری و کاربرد بوتانون

از Butanone باید در یک محیط تهویه مناسب استفاده شود. با بلعیدن و یا استشمام بخارات آن به راحتی جذب بدن شده و با نفوذ در پوست به اطراف اندام های اصلی پخش می شود. 

پیشگیری از اثرات مخرب ید رادیواکتیو با تجویز یدید پتاسیم

یدید پتاسیم به عنوان نمکی معدنی از شما در برابر ید رادیواکتیو محافظت می کند. این نمک که با فرمول مولکولی KI نمایش داده می شود به عنوان یک داروی موثر می تواند به پیشگیری از سرطان غده تیروئید کمک کند. زیرا غده تیروئید به عنوان حساس ترین بخش بدن به ید رادیواکتیو است که این حساسیت در کودکان بیشتر است. عملکردی که تجویز یدید پتاسیم دارد، اشباع کردن سلول های این غده از ید معمولی است که مانع جذب ید رادیواکتیو توسط این سلول ها می شود. به این ترتیب این نمک غیرآلی می تواند از غده تیروئید شما محافظت کند. نکته ای که باید توجه شود این است که این ماده از سایر قسمت های بدن در برابر ید رادیواکتیو محافظت نمی کند.

یکی از راه های تامین ید بدن، تغذیه از غذاهای دریایی مانند انواع ماهی ها، خیار دریایی، میگو و همچنین لبنیاتی چون شیر، پنیر و ماست است. یکی دیگر از راه های تامین این ماده، افزودن آن به نمک خوراکی است.

همچنین یدید پتاسیم می تواند به صورت دارو که به شکل های قرص و یا محلول در بازار وجود دارد، مصرف شود. مصرف این داروها در سال 2001 میلادی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا، مجاز اعلام شد.

یدید پتاسیم چیست؟

یدید پتاسیم یک نمک متالوآلید است که پیوند یونی بین یون های پتاسیم مثبت و یدید منفی آن برقرار است. یدید پتاسیم در حالت پودری و کریستالی به رنگ سفید بوده و در 681 درجه سانتی گراد ذوب می شود. این ماده در برابر نور خورشید بسیار حساس بوده و با اکسید شدن دچار تغییر رنگ می شود. برای سنتز یدید پتاسیم، ید را با هیدروکسید پتاسیم ترکیب می کنند. محلولی که در نتیجه ی این واکنش به دست می آید، دارای غلظت بالایی است. با اضافه کردن پودر زغال، می توان این غلظت را کم کرده و بعد از تبخیر شدن، یدید پتاسیم مناسب حاصل شود.

یدید پتاسیم چگونه کار می کند؟

در مناطقی که تشعشعات رادیواکتیوی وجود دارد، بهتر است از این اشعه دور ماند. ولی برای در امان ماندن از آسیب های این تشعشعات، علاوه بر ترک کردن محل می توان از یدید پتاسیم استفاده کرد. با دریافت یدید پتاسیم در زمان مناسب، سلول های غده تیروئید از ید معمولی اشباع می شود. در نتیجه این کمک بزرگی است تا از جذب ید رادیواکتیو استنشاقی و بلعیده شده توسط غده تیروئید جلوگیری شود. با این حساب این سلول ها نمی توانند تا 24 ساعت، هیچ ید رادیواکتیوی را جذب کنند و ید اضافی از طریق ادرار از بدن دفع می شود. بدین ترتیب غده تیروئید از سرطان در امان می ماند. باید توجه داشت که یدید پتاسیم از بدن در برابر اشعه های دیگر به جز ید رادیواکتیو محافظت نمی کند.

زمان مصرف یدید پتاسیم

زمان مصرف یدید پتاسیم در مواقع اضطراری هسته ای توسط مقامات بهداشت عمومی اعلام می شود. برای این که از تاثیرات مثبت یدید پتاسیم برای جلوگیری از آسیب های ید رادیواکتیو بهره مند شوید، باید زمان مصرف این دارو در زمان مناسب و 24 ساعت قبل از قرار گرفتن در برابر این تشعشعات باشد. نهایت تا دو ساعت بعد از قرارگیری در برابر این اشعه ها این قرص اثر می کند.

با توجه به این که بیشتر کودکان به این اشعه حساس هستند و افراد  بالای 40 سال خطر ابتلا به سرطان تیروئید کمتری دارند، میزان دوز مصرفی یدید پتاسیم در آن ها کمتر است. پس این افراد حتی ممکن است که به این دارو نیاز نداشته باشند ولی کودکان به مقدار داروی بیشتری نیاز داشته باشند.

مقدار یدید پتاسیم مصرفی در دوره های سنی مختلف برای قرار گرفتن در برابر تابش

این مقدار برای نوزادان یک ماهه و کمتر، 16 میلی گرم، برای کودکان یک ماهه تا 3 سال، 32 میلی گرم، برای کودکان بالای سه سال تا 12 سال، 65 میلی گرم، برای نوجوانان 12 سال تا 18 سال، 65 میلی گرم، بزرگسالان بالای 18 سال، 130 میلی گرم و برای زنان باردار و یا شیرده، میزان مصرف یدید پتاسیم، 1330 میلی گرم است. با مصرف یدید پتاسیم بیشتر از حد مجاز، مشکل ایجاد شده و حتی به مرگ افراد منجر می شود.

عوارض جانبی یدید پتاسیم

قبل از مصرف هر دارویی باید با پزشک مشورت شود. برای مصرف یدید پتاسیم با این که عوارض جانبی خاصی ندارد، ولی بهتر است با پزشک خود مشورتی داشته باشد.

از جمله عوارضی که احتمال پیش آمدن آن ها وجود دارد، واکنش های آلرژیک خفیف، بثورات پوستی، ناراحتی معده، احساس سوزش در دهان و گلو، دندان درد و درد لثه ها و غدد بزاقی متورم است.