دی اتانول آمین ترکیبی شیمیایی متشکل از یک آمین نوع دوم و یک الکل دوتایی است. این ماده خاصیت بازی ضعیفی داشته و می تواند جذب کننده رطوبت باشد. فرمول شیمیایی دی اتانول آمین به شکل C4H11NO2 بوده و مایعی بی رنگ است. اگر دی اتانول آمین در مقابل حرارت قرار بگیرد تجزیه شده و بخاراتی از آن متصاعد می شود که سمی هستند. دی اتانول آمین در آب حل می شود و وقتی در آب حل می شود محلول حاصل خاصیت بازی قوی دارد. چون این ماده خاصیت بازی دارد با اسیدهای قوی واکنش نشان می دهد. همچنین می تواند با اکسید کننده ها نیز واکنش دهد.
برخی از خواص دی اتانول آمین
دی اتانول آمین از واکنش بین آمونیاک و اکسید اتیلن به دست می آید که در دمای اتاق می تواند رطوبت هوا را جذب کند. در این حالت این ماده به شکل مایع است، یا این که این ماده به شکل جامدی است که سفید بوده و از آن بویی مانند آمونیاک متصاعد می شود. چون دی اتانول آمین می تواند به محصولات بهداشتی توانایی تولید کف دهد، در تولید این مواد کاربرد دارد. وجود این ماده در محصولات بهداشتی، کثیفی و روغن را پاک می کند. اما چون دی اتانول آمین در دسته مواد سرطان زا توسط آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا، قرار گرفته است، به همین دلیل در استفاده از این ماده باید احتیاط کرد. همچنین دی اتانول آمین یکی از آلاینده های هوا نیز محسوب می شود.
وقتی از دی اتانول آمین ها در ترکیب مواد مختلف استفاده می شود، نیتروزامین ها را به عنوان محصولات جانبی تولید می کنند. چون این مواد تولید شده در دسته ی مواد سرطان زا قرار دارند، استفاده از دی اتانول آمین ها را زیان بار کرده است.
مزیت استفاده از دی اتانول آمین در محصولات بهداشتی
PH طبیعی پوست بین 4,7 تا 5,75 است و وقتی از محصولات آرایشی مختلف استفاده می شود نباید تعادل این مقدار به هم بخورد. همچنین روغن ها، کلسترول، اسیدهای آمینه، سرامیدها و سلول های پوستی که در پوست وجود دارند نقش حفاظتی از آن ها را بر عهده دارند. چون عواملی چون رطوبت، آلرژن ها و باکتری ها می تواند به پوست آسیب رسانده و باعث تولید جوش، حساسیت و یا بثورات پوستی شود. برای جلوگیری از اسیدی یا بازی بودن بیش از حد محصولات بهداشتی و آرایشی، از دی اتانول آمین استفاده می شود. چون می تواند اثرات مواد اسیدی را با زیاد کردن مقدار PH جبران کند.
کاربرد دی اتانول آمین
در تولید مواد کشاورزی، مواد شوینده و مواد آرایشی و بهداشتی از دی اتانول آمین ها استفاده می شود. چون در ساختار آن ها هر دو گروه عاملی آمینی و الکلی وجود دارد به همین دلیل می تواند با ترکیبات مختلف وارد واکنش شیمیایی شود. گروه عاملی الکلی آن را جاذب رطوبت کرده و مانند استرها واکنش می دهد. گروه عاملی آمین موجود در آن به دلیل خاصیت قلیایی، این ماده را مناسب برای واکنش با اسیدها کرده که در تولید نمک ها و صابون ها از این خاصیت استفاده می شود.
از دی اتانول آمین در تولید موادشیمیایی زراعی مانند علف کش ها استفاده می کنند. همچنین در اسکراب گاز به عنوان جذب کننده کاربرد دارد چون می تواند در آب حل شود و به همین حالت محلول در این مورد کاربرد دارد. در این کاربرد دی اتانول آمین می تواند سولفید هیدروژن تولید شده در پالایش نفت را از بین ببرد. در تولید مواد پاک کننده، لوازم آرایشی، تولید کاغذ، رنگ آمیزی کاغذ، محصولات حفاظتی از خودروها، محصولات تصفیه آب، مواد پلاستیکی و همچنین به عنوان روان کننده، این ماده به کار برده می شود. از ترکیب کردن دی اتانول آمین با اسید اولئیک و اسید کربوکسیلیک می توان سیالات صنعتی تولید کرد. در صنایع نساجی می تواند این ماده نقش نرم کننده را داشته باشد.
دی اتانول آمین به محصولات شیمیایی مختلف افزوده می شود ولی علت این افزودن با توجه به نوع ماده مورد نظر متفاوت است. در شامپوها، دی اتانول آمین با کاهش دادن کشش سطحی مایع و افزایش قابلیت پخش شدن آن، باعث ایجاد کف می شود و در لوازم آرایشی نیز باعث نرم شدن و براقیت می شود. ایمن سازی پوست با به کاربردن این ماده در ترکیب لوازم آرایشی به دلیل خنثی کردن اسید موجود در آن هاست.
اساس در علم و دانش شیمی، جدول تناوبی یا جدول مندلیف است. در این جدول تمام عناصر شناخته شده که تا به امروز به 118 مورد می رسد، بر اساس افزایش عدد اتمی مرتب شده و در کنار هم قرار گرفتند. چون ترتیب قرارگیری عناصر در جدول تناوبی بر اساس تغییر در خواص شیمیایی آن هاست که به شکل تناوبی می باشد، به آن جدول تناوبی می گویند.
ساختار جدول تناوبی
یک جدول تناوبی از 7 ردیف یا تناوب و 18 گروه یا ستون تشکیل شده است. عناصری که در هر گروه قرار دارند، خواص یکسانی داشته ولی در یک تناوب، خواص بین عناصر متفاوت است. تعداد الکترون هایی که در لایه ظرفیت اتم های موجود در یک گروه وجود دارد، با هم یکی است و تعداد لایه های الکترونی موجود در اتم های یک دوره یکی خواهد بود.
هر دوره با یک فلز قلیایی شروع شده و به یک گاز نجیب ختم می شود. اولین عنصر در جدول تناوبی، هیدروژن است که عدد اتمی یک دارد. تعداد پروتون های موجود در هسته را به عنوان عدد اتمی تعریف می کنند که در جدول تناوبی، در بالا و سمت چپ علامت اختصاری هر عنصر نوشته می شود. عدد جرمی هر عنصر نیز از مجموع عدد اتمی و تعداد نوترون های هسته آن ها به دست می آید.
طبقه بندی جدول تناوبی
در یک طبقه بندی جدول تناوبی را به عناصر نماینده، عناصر واسطه و عناصر واسطه داخلی تقسیم می کنند.
عناصر نماینده
عناصر نماینده به عناصری گفته می شود که در لایه خارجی آن ها، اوربیتال های s و یا p در حال پرشدن از الکترون ها هستند. این عناصر می توانند فلز، نافلز و یا شبه فلز باشند و خواص دیامغناطیسی و یا پارامغناطیسی داشته باشند. در میان این گروه ها ممکن است قانون تناوبی به طور کامل رعایت نشده و استثنائات زیادی وجود دارد.
عناصر فلزات قلیایی و قلیایی خاکی از گروه های عناصر نماینده هستند. فلزات قلیایی به عناصر گروه اول گفته می شود که هیدروژن در این گروه دارای خواص متفاوتی است. این فلزات نرم بوده و چگالی، نقطه ذوب و جوش پایینی دارند. چون در لایه ظرفیت این عناصر یک الکترون وجود دارد، به راحتی آن را از دست داده و واکنش پذیری بالایی دارند و به یون تبدیل می شوند. فلزات قلیایی خاکی در لایه ظرفیت خود دو الکترون داشته و با ازدست دادن آن ها به آرایش پایدار می رسند. اما شدت واکنش پذیری این فلزات کمتر از فلزات قلیایی است. شدت واکنش پذیری در هر دو گروه از این عناصر، با حرکت از بالا به پایین جدول افزایش می یابد.
عناصر واسطه
به عناصری که اوربیتال d در لایه ما قبل آخر آن ها، در حال پرشدن از الکترون است، عناصر واسطه گفته می شود. گروه های 3 تا 12 از جدول تناوبی که شامل ده گروه است جزء عناصر واسطه هستند که همگی فلز بوده و دارای خاصیت انعطاف پذیری هستند. نقاط ذوب و جوش در این فلزات به جزء روی، کادمیم و جیوه بالاست.
عناصر واسطه داخلی
در جدول تناوبی عناصر دو ردیف از عنصرها خارج از جدول و قسمت پایین آن قرار گرفته اند. چون جایگاه اصلی این عناصر در جدول در خانه شماره 57 که عنصر لانتان قرار دارد و خانه شماره 89 که اکتینیم قرار دارد است ولی به دلیل کمی جا، در دو ردیف در پایین جدول نوشته می شوند، به نام عناصر واسطه داخلی نام گرفتند. در این دو ردیف که به نام لانتانیدها و اکتنیدها هستند، اوربیتال f در حال پر شدن از الکترون است و تعداد آن ها در هر ردیف 14 عنصر است. این عناصر دارای خاصیت پارامغناطیسی هستند و عناصری رنگین می باشند.
هالوژن ها
به عناصری که گروه 17 جدول تناوبی را تشکیل می دهند، هالوژن ها می گویند که در لایه ظرفیت خود 7 الکترون دارند و به راحتی می توانند با گرفتن یک الکترون به آرایش گاز نجیب برسند. بر این اساس شدت واکنش پذیری در آن ها بسیار بالاست. آن ها به شکل آزاد در طبیعت موجود نبوده و به شکل مولکول های دو اتمی یافت می شوند.
گازهای نجیب
آخرین گروه از جدول تناوبی که به گروه صفر نیز معروف هستند، گازهای نجیب یا بی اثر هستند. چون این گازها در لایه ظرفیت خود 8 الکترون دارند میل به واکنش پذیری نداشته و حالت پایدار دارند. این عناصر به شکل تک اتمی وجود داشته و تمام آن ها به شکل گاز هستند. نقطه ذوب گازهای نجیب کم بوده و دو گاز رادون و اوگانسون در آن ها خاصیت رادیواکتیوی دارد.در تعادلات انحلال پذیری، اثر یون مشترک تعریف می شود. بدین ترتیب که اگر تعادل میان یک محلول یونی با محلول یونی دیگر برقرار باشد و بین آن ها یک یون مشترک وجود داشته باشد، مقداری که این ماده یونی حل می شود، کاهش می یابد، این اثر را اثر یون مشترک می گویند. چون اثر یون مشترک، تفکیک یک الکترولیت را در صورت افزودن الکترولیتی دیگر کم می کند، در صورتی که الکترولیت جدید دارای یون مشترکی از محلول باشد. اثر یون مشترک را در تعادلات محلول ها با توجه به اصل لوشاتلیه توصیف می کنند.
مفهوم اثر یون مشترک
وقتی یک ترکیب یونی را در یک تعادل یونی وارد می کنیم، در صورتی که ترکیب افزوده شده دارای یونی مشترک از یون های موجود در محلول باشد، غلظت آن زیاد شده و طبق اصل لوشاتلیه تعادل را در جهت این غلظت اضافه شده، جابجا می کند. مثالی از درک مفهوم اثر یون مشترک، تعادلی است که بین اسید استیک و یون های تشکیل دهنده آن یعنی یون های هیدروژن و استات برقرار است.
وقتی در دمای ثابت، مقداری استات سدیم به این محلول اضافه می شود، غلظت یون مشترک استات زیاد می شود و این تحمیل بر تعادل است. بنابراین با این تحمیل، تعادل به سمت کاهش غلظت یون استات پیش می رود و آن با ترکیب شدن با یون هیدروژن انجام می شود. با این حساب، درجه یونش اسید کم می شود.
نمونه ای دیگر از اثر یون مشترک، در محلول سولفات باریمی است که در تعادل با یون های باریم و سولفات هستند. وقتی به این محلول، یون سولفات اضافه می شود، چون این یون مشترک با یون سولفات تولید شده از این ترکیب است، باعث می شود تعادل به سمت چپ جابجا شود. به عبارتی در جهت مصرف یون سولفات اضافه شده و تعدیل این تحمیل وارد شده خواهد بود. پس یون باریم غلظتش کم شده و بر میزان رسوب سولفات باریم افزوده می شود.
مثالی از کاربرد اثر یون مشترک
وقتی اسیدی دارای چند پروتون اسیدی باشد، می تواند به تعداد این هیدروژن ها تفکیک شود. یکی از این اسیدهای چند پروتونی، H2S است که دارای دو مرحله تفکیک است. هر کدام از این مراحل نیز دارای ثابت های تفکیک مخصوص به خود است.
H2S ↔ H+ + HS- K = 1 ͯ 10-7
HS- ↔ H+ + S2- K = 1.3 ͯ 10-13
در این تعادل ها مقدار ثابت تفکیک مرحله دوم نسبت به مرحله اول کمتر و در نتیجه میزان یون های تولید شده در مرحله اول بیشتر خواهد بود. علت این امر در میزان یون هیدروژنی است که در مرحله اول تولید می شود و نقش یون مشترک را دارد. پس در مرحله بعد این یون کمتر تولید می شود.
کاربرد اثر یون مشترک
برای رسیدن به آب های آشامیدنی سفره های آب زیرزمینی که دارای سنگ آهک و گچ هستند، از اثر یون مشترک استفاده می شود. برای این که از میزان سختی آن کاسته شود، کربنات سدیم نیز اضافه می شود. با اضافه کردن این نمک، ترکیبات کلسیمی که در آب ها وجود دارد با نمک کربنات سدیم واکنش داده و به شکل ذرات ریز کربنات کلسیم رسوب می کنند.
صابون ها نیز از موادی هستند که در ساخت آن ها اثر یون مشترک موثر است. چون صابون ها به نمک سدیم کربوکسیلیک اسیدها هستند که زنجیرهای کربنی بلندی دارند. وقتی کلرید سدیم به محلول اضافه می شود، صابون ته نشین می شود. به همین دلیل است که تاثیر صابون ها در آب های شوری چون آب دریاها، کم است.
اثر یون مشترک و تاثیر بر PH
وقتی به یک محلول بافر، میزان کمی اسید یا باز اضافه می شود تاثیر در میزان PH آن نخواهد داشت. اما با اضافه کردن ترکیبی که دارای یونی مشترک با یون های موجود در محلول بافر باشد، میزان PH را تغییر داده و تعادل را جابجا کند. محلولی تعادلی از اسید استیک که اسیدی ضعیف بوده و به صورت جزئی تفکیک می شود و نمک سدیم استات که تفکیکی کامل دارد، به عنوان محلول بافر است.
اگر به این محلول مقداری یون استات افزوده شود، اثر یون مشترک خواهد گذاشت و تعادل را به سمت مصرف این یون پیش می برد. با این تاثیرات، تعادل به سمت راست و کم کردن یونیزه شدن اسید استیک پیش می رود. PH در این تغییرات بالا می رود چون یون هیدروژن کمتر تولید می شود.
ماده ای با خاصیت اکسندگی قوی که در صنایع غذایی چون مواد گوشتی به عنوان نگهدارنده در مقابل باکتری های مضر استفاده می شود، نیتریت سدیم است. علاوه بر ماندگاری بالا، نیتریت سدیم می تواند عطر و طعم شور و خوبی به گوشت داده و باعث رنگ قرمز آن شود. خود این ماده به حالت جامد بوده و رنگ سفید یا زرد کمرنگی دارد. فروش نیتریت سدیم به وسیله وارد کنندگان و یا تولید کنندگان مختلف انجام می شود. در فروش نیتریت سدیم، نوع خوراکی و صنعتی می تواند دارای قیمت های مختلفی باشد. نیتریت سدیم به راحتی در آب حل می شود و در تولید داروها، رنگ ها و آفت کش ها کاربرد دارد.
تولید نیتریت سدیم
با کاهش دادن نمک های نیترات طی واکنش های اکسایش و کاهش، می توان نیتریت سدیم را تولید کرد. شرایط انجام این واکنش قرار گرفتن در معرض نور، حرارت، فلزات، هیدروژن و الکترولیت ها است. عامل اکسید شونده در این واکنش اکسایش-کاهشی، سرب و نمک های نیترات نیز به عنوان عامل کاهش یافته هستند. ضایعات آهن نیز می تواند به عنوان عامل اکسید شونده استفاده شود.
همان طور که گفته شد، بیشترین استفاده این ماده در تولید فراورده های گوشتی است که به عنوان نگهدارنده و بهبود دهنده رنگ در آن ها استفاده می شود. فروش نیتریت سدیم تحت بازارهای جهانی است که در هفت منطقه جهان اروپای غربی، آمریکای شمالی، آمریکای لاتین، خاورمیانه، آفریقا، آسیا و اقیانوسیه به جز ژاپن هستند. در آمریکای شمالی استفاده از فراورده های گوشتی که ماندگاری طولانی دارند، ارجحیت دارد و به همین دلیل فروش نیتریت سدیم در این مناطق بیشتر است.
کاربرد نیتریت سدیم
از نیتریت سدیم می توان برای سم زدایی و درمان مسمومیت های ناشی از سیانید استفاده کرد. زیرا آنزیم سیتوکروم اکسیداز در نتیجه ترکیب این ماده با سیانید حاصل می شود. با تبدیل سیانید به تیوسیانات، فعالیت سم زدایی زیاد می شود.
بعد از فروش نیتریت سدیم که می تواند توسط شرکت های مختلفی ارائه شود، در صنعت استفاده های زیادی از این ماده می شود. به عنوان مثال در تولید ترکیبات ارگا نیتروژن، تبدیل آمین ها به دی آزوها برای تولید رنگ ها، تولید ترکیبات نیتروزو که در لاستیک سازی استفاده می شود، به عنوان افزودنی در گریس های صنعتی، ماده ضد کف در تولید بوتادی ان، تولید اکسید نیتریک، مواد اولیه در تولید داروهایی چون آمینوپیرین و تب بر سولپیرین و ... استفاده می شود.
مهمترین کاربردی که از نیتریت سدیم می شود در فراورده های گوشتی برای افزایش ماندگاری آن هاست. با افزودن نیتریت سدیم و نمک به گوشت هایی مانند هات داگ، رنگ آن قرمز و سپس صورتی می شود. این ماده رنگ و طعم فراورده های گوشتی را زیاد می کند و از بوتولیسم آن ها جلوگیری می کند. مقدار کمی از نیتریت سدیم (2 تا 14 ppm) لازم است تا رنگ فراورده های گوشتی را تغییر دهد. علت این تغییر نیتروسیلین سازهایی است که به کمک نیتریت تشکیل می شود و این عوامل نیتریک اکسیدها را که باعث تغییر رنگ گوشت می شوند، نابود می کنند.
مزیت های کاربرد نیترت سدیم
در مهار رشد اسپورهای کلستریدیوم بوتولینوم در گوشت های سرد و منجمد شده، نیتریت سدیم نقش دارد. این ماده می تواند عوامل بیماری زا و فاسد کننده را از بین ببرد. از این ماده به عنوان راه حلی جدید در درمان برای پیونداعضا، سکته های قلبی، بیماری های کم خونی داسی شکل و یا مشکلات عروقی پا استفاده می شود. نیتریت سدیم آتش زا نیست ولی در صورت مواجه شدن حجم زیادی از آن در برابر آتش، منفجر می شود. تجزیه خود به خودی نیتریت سدیم اتفاق می افتد وقتی که این ماده به ترکیبات دی آمونیوم برخورد کند. در این تجزیه گرمایی آزاد می شود که مواد آتش زا را مشتعل می کند. سالی که این ماده در لیست مواد ایمن مورد استفاده در صنایع دارویی قرار گرفت، 1920 و 1930 بود.
عوارض کاربردی نیتریت سدیم
از عوارض استفاده از نیتریت سدیم می توان به پایین آوردن فشار خون، سردرد، تنگی نفس، استفراغ و کاهش سطح هوشیاری اشاره کرد. میزان سمیت این ماده پایین است که اگر فردی به میزان 4,6 کیلوگرم از این ماده را مصرف کند و در صورتی که وزنی برابر 65 کیلوگرم داشته باشد، می تواند مرگ او را سبب شود. اگر نیتریت و یا نیترات ها توسط بدن بلعیده شود می تواند با بعضی از سلول ها واکنش دهد که آژانس بین المللی تحقیقات سرطان، آن را در زمره مواد سرطان زا قرار داده است.
از دیرباز برای ضدعفونی کردن آب استخرها از کلر استفاده می شود. هیپوکلریت کلسیم ترکیبی از کلر است که به طور معمول برای این امر کاربرد دارد. این ماده به دو شکل پودر کلر و قرص کلر برای پاکسازی آب استخرها استفاده می شود. پودر کلر به شکل 65 تا 70 درصد و قرص کلر با درصد خلوص 90 در بازار وجود دارد. قرص کلر می تواند در نوع ساده و یا آنزیم دار موجود باشد.
قرص کلر کات کبوددار همان نوع آنزیم دار است که ضد جلبک بوده و به دلیل داشتن سولفات مس، جلبک ها و خزه های موجود در استخر را از بین برده و رنگ آبی و نیلی خوشی را به آب می دهد. اگر از پودر کلر به جای قرص کلر در ضدعفونی استخرها استفاده شود، باید به طور جداگانه به آن سولفات مس به شکل دستی افزوده شود.
تفاوت قرص کلر و پودر کلر
یکی از تفاوت هایی که در استفاده از این دو شکل کلر برای ضدعفونی آب استخرها وجود دارد، حل شدن سریع پودر کلر و اثربخشی فوری آن است. اما قرص کلر به دلیل اینکه به تدریج و طی زمان در آب حل می شود، نیازی نیست که به طور روزانه به آب استخر اضافه شود. بلکه مصرف یک قرص برای هر 15000 لیتر آب استخر برای پاکسازی یک هفته ای آن کافی خواهد بود. این موضوع یکی از مزیت های استفاده از قرص به جای پودر کلر است. مزیت دیگر استفاده از قرص کلر در استخرهای روباز است که با وجود متصاعد شدن کلر، دوباره به آب استخر برگشته و از اتلاف آن جلوگیری می شود.
انتخاب بهترین قرص کلر و قیمت خرید
قرص کلری در ضدعفونی آب استخرها بهترین خواهد بود که تا آخرین گرم در آب حل شده و باقیمانده ای نداشته باشد. بین قرص های کلر نوع آنزیم دار نیز به دلیل داشتن سولفات مس، بهترین خواهد بود. این قرص های کلر از رشد ریزجلبک ها جلوگیری کرده و مانع سبز شدن استخرها می شوند. پس کف و دیواره استخرها دیگر لیز و سر نخواهند بود. با توجه به نوع برندی که قرص های کلر تولید می شوند و همچنین نوع کشورهای سارنده، قیمت های مختلفی برای انواع قرص های کلر در بازار وجود دارد. از شرکت ها و فروشگاه های معتبر به شکل حضوری و یا اینترنتی می توان قرص های کلر را تهیه کرد. چون متاسفانه نمونه های بی کیفیتی از آن در بازار وجود دارد.
میزان استفاده از قرص کلر
میزان کلر آزادی که باید در یک استخر به طور نرمال باید وجود داشته باشد، 1 تا 3 ppm است. این مقدار کلر هم میکروب ها، ویروس ها و باکتری های موجود در آب استخرها را از بین می برد و هم با این غلظت از کلر، سوزش چشم، بینی و مشکلات تنفسی ایجاد نمی شود. با اندازه گیری میزان کلر استخر با استفاده از کیت های اندازه گیری به طور روزانه، می توان این مقدار کلر را برای همیشه در آب استخر تنظیم شده نگه داشت. بعد با توجه به میزان کلر، مقدار پودر یا قرص کلر به استخر اضافه می شود. پودر کلر به طور مستقیم اضافه می شود ولی قرص های کلر نباید به شکل مستقیم به آب استخرها اضافه شوند. چون امکان رسوب داشته و ممکن است به تجهیزات و وسایل استخر آسیب برساند.
طرز استفاده از قرص کلر
از سه روش برای افزودن قرص کلر استفاده می شود. یکی از روش ها، استفاده از کلرزن شناور است که محفظه ای پلاستیکی است که قرص داخل آن قرار داده می شود. از معایب این روش ساکن ماندن در یک قسمت از استخر و رساندن حجم زیادی از کلر به آن محدوده است. این امر صدمه زدگی و رنگ رفتگی سطوح و تجهیزات را سبب می شود.
روش دیگر، استفاده از سبدهای اسکیمر است. با این روش وقتی که پمپ روشن است، آب با فشار و جریانی قوی از روی سبد رد شده و کلر را به طور یکنواخت در کل استخر پخش می کند. عیب این روش در هنگام خاموش بودن پمپ و ساکن ماندن قرص کلر در یک قسمت از استخر است که به محض روشن شدن پمپ، آبی که دارای غلظت بالایی از کلر است به یکباره وارد استخر می شود.
روش آخر که بهترین روش است، دستگاه کلرزن خطی است که میزان کلر ورودی به آب استخر را کنترل کرده و مانع ورود کلر اضافی می شود. میزان استفاده از قرص کلر در این روش، با توجه به نوع آب و هوا و تعداد شناگران تنظیم می شود.