یکی از سالم ترین روغن های گیاهی به عنوان منبع تامین کننده چربی مورد نیاز بدن، روغن زیتون است. خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی موجود در روغن زیتون و همچنین وجود انواع ویتامین های وجود در آن، این روغن را بسیار مفید و کم زیان کرده است. آنتی اکسیدان های موجود در ترکیب این روغن، مانند پلی فنول ها و فلاوونوئیدهاست که موجب حفاظت بدن از آسیب رادیکال های آزاد می شود. بیشترین خاصیت های مفید روغن زیتون، به دلیل وجود اسیدهای چرب اشباع نشده در آن است. از دیگر مواد معدنی موجود در این روغن، اسکوالین و اسیدهای ترپنیک است. در اینجا به برخی فواید و عوارض روغن زیتون اشاره می کنیم.
خرید و فروش روغن زیتون
روغن زیتون در کشورهای مختلفی از جمله ایران، ایتالیا، یونان و ... تولید و به بازار عرضه می شود. با توجه به انواع برندهای تولید کننده، قیمت خرید و فروش روغن زیتون متفاوت خواهد بود. با توجه به خاصیت های فراوانی که از این روغن در بین انسان ها مشاهده شده است، فروش روغن زیتون زیاد و بازار معاملات آن گرم شده است. عامل دیگری که در قیمت خرید و فروش روغن زیتون تاثیرگذار است، میزان کیفیت آن است.
با توجه به کیفیت، انواع مختلفی از روغن زیتون ها به نام های بکر، فرابکر، تصفیه شده و ... در بازار وجود دارد. یکی از انوع نامرغوب روغن زیتون، نوع پومیس است که بیشتر در صابون، خمیردندان و کرم ها استفاده می شود. قیمت فروش روغن زیتون پومیس به دلیل تهیه آن از تفاله های این روغن، پایین است.
فواید روغن زیتون
کاهش ابتلا به سرطان
با مصرف خوراکی روغن زیتون می توان از ابتلا به سرطان های پوست، روده و سرطان پستان جلوگیری کرد. چون وجود آنتی اکسیدان ها در ترکیب روغن زیتون از پراکسیداسیون چربی ها جلوگیری می کند.
کاهش بیماری های قلبی و چربی خون
اسید اولئیک، بالاترین میزان چربی است که در ساختار روغن زیتون وجود دارد. این چربی، از نوع اسیدهای چرب تک سیرنشده بوده و برای سلامتی مضر نیست. به دلیل وجود همین چربی های اشباع نشده، التهابات بدن کم شده و خطر ابتلا به بیماری های قلبی کاهش می یابد. همچنین این نوع چربی می تواند میزان کلسترول بد خون را کم کند و باعث زیاد شدن میزان کلسترول خوب بدن شود.
تقویت سیستم ایمنی بدن
افرادی که در برنامه غذایی خود از روغن زیتون استفاده می کنند نسبت به افراد دیگر، دارای سیستم ایمنی قوی تری هستند. این افراد کمتر دچار بیماری می شوند.
پیشگیری از آلزایمر
یکی دیگر از خواص روغن زیتون در درمان افسردگی افراد است. همچنین به دلیل تاثیر محافظتی که این روغن در رگ های خونی دارد، می تواند از آلزایمر جلوگیری کند. اولوکانتانال موجود در روغن زیتون، می تواند از پیشرفت این بیماری جلوگیری کند.
فواید دیگر روغن زیتون برای سلامتی بدن
روغن زیتون، دارای مقدار قند پایینی است به همین دلیل می تواند به کاهش وزن در افراد کمک کند. همچنین این روغن به دلیل داشتن فیبر بالا می تواند به درمان بیماری یبوست کمک کند. این کار را با کنترل حرکات روده و نرم کردن مدفوع انجام می دهد. همچنین با مصرف روغن زیتون نیاز به داروهای فشار خون، کم می شود. روغن زیتون می تواند به تثبیت قند خون کمک کرده و به سلامت استخوان های بدن کمک کند. اولئوکانتالی که در ترکیب ساختاری این روغن وجود دارد، از خاصیت ضدالتهابی برخوردار بوده و به کاهش درد کمک می کند.
روغن زیتون صفرابر بوده و می تواند محتویات آن را تخلیه کند. عملکرد این ماده به گونه ای است که کیسه صفرا را منقبض کرده و باعث تحریک تولید نمک های صفراوی در کبد می شود. در نتیجه این فرآیند، کلسترول از کیسه صفرا خارج شده و مانع تشکیل سنگ صفرا می شود.
مضرات روغن زیتون
به جرئت می توان گفت استفاده از روغن زیتون، هیچ گونه عارضه ای را برای بدن نداشته و نمی تواند اختلالی ایجاد کند. فقط یکی از عوارض محرز این روغن، در صورت استفاده بیش از حد، به هم خوردن فعالیت روده و ایجاد اسهال است. در کاربرد موضعی روغن زیتون نیز برای حصول اطمینان از ایمنی مصرف این روغن، ابتدا مقداری از آن را روی ساعد خود بمالید، اگر بعد از 15 دقیقه، خارش یا قرمزی ایجاد نشد، صدمه ای برای شما نخواهد داشت.
امروزه از مهمترین و معمول ترین بیماری هایی که دغدغه انسان هاست، چربی خون و بالا بودن فشار خون است. یکی از موادی که ریسک ابتلا به این بیماری ها را افزایش می دهد، استفاده زیاد از مواد قندی و کربوهیدرات های ساده است. شیرینی جات از مهمترین موادی است که مردم به وفور از آن ها استفاده می کنند. به همین دلیل جایگزینی شیرین کننده های مصنوعی به جای قند و شکر، می تواند تا حدی مانع چنین بیماری هایی شود. از مهمترین شیرین کننده های مصنوعی، سوکرالوز و آسپارتام است. با این که این مواد می توانند تا حدی مانع از افزایش قند در بدن افراد شوند، اما ممکن است مضراتی نیز داشته باشد. در اینجا بعد از معرفی به برخی از عوارض سوکرالوز می پردازیم.
سوکرالوز چیست؟
سوکرالوز شیرین کننده ی مصنوعی است که از شکر مشتتق شده و به دست می آید. میزان شیرینی آن 600 برابر قند بوده و افزودن مقدار کمی از آن به مواد غذایی می تواند طعم شیرینی خوبی به آن ها دهد. در طی فرایند تولید این شیرین کننده، سه گروه هیدروکسیل در ساکارز با اتم های کلر جایگزین می شود. با این فرآیند، میزان شیرینی سوکرالوز زیاد می شود. جالب است بدانید که کشف سوکرالوز برای اولین بار با ساخت یک ترکیب جدیدی از حشره کش ها اتفاق افتاد.
سوکرالوز در متابولیسم بدن شرکت نکرده و تقریبا 85 درصد آن بدون تغییر از بدن دفع می شود. میزان مصرفی آن در روز می تواند تا 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن، بلامانع باشد. از مزیت های کاربردی سوکرالوز، یکی مصرف در افراد دیابتی و دارای رژیم غذایی بوده و دیگری صفر بودن مقدار کالری آن است. بدن سوکرالوز را به عنوان یک قند نمی شناسد و این شیرین کننده، اشتها را زیاد نمی کند.
عوارض سوکرالوز
عوارض سوکرالوز بعد از استفاده مداوم و طولانی مدت آن، ممکن است ظاهر شود. اما با استفاده اندک و قابل قبول، نمی توان گفت عارضه ای را در بدن ایجاد کند. به برخی از عوارض سوکرالوز در زیر می پردازیم.
دستگاه گوارش
از عوارض سوکرالوز می توان به تاثیر آن به ترکیب و متابولیسم میکروفلور روده اشاره کرد. سنتز ویتامین ها، مهار پاتوژن، تخمیر و تعدیل، جذب کلسیم و منیزیم و متابولیسم دارو، از جمله فرایندهایی هستند که توسط میکروفلور روده انجام می شود. در نتیجه از عوارض سوکرالوز، احتمال ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر و بیماری کرون است.
تاثیر بر عملکرد داروها
جذب برخی از داروهای درمانی در اثر مصرف زیاد سوکرالوز، دچار اختلال شده و تاثیر درمانی آن ها کمتر می شود. از جمله داروهایی که تحت تاثیر این شیرین کننده اثرات کمی خواهد داشتد، داروهای ضد سرطان و قلبی است.
نکته
یکی از عوارض سوکرالوز در نتیجه گرما دادن آن حاصل می شود که در این حالت، به تولید مواد سمی کلروپروپانول های خطرناک می انجامد.
تاثیر بر هضم
هضم مواد غذایی توسط ورود سوکرالوز دچار مشکل می شود. جایگزینی باکتری های خوب روده توسط باکتری های بد، به دلیل وجود سوکرالوز خواهد بود. این باکتری های خوب هستند که هضم نرم را در روده سبب می شوند. با تجمع شیرین کننده سوکرالوز، آب و گاز نیتروژن در روده افزایش یافته و در نتیجه اسهال و نفخ شکم حاصل می شود. اکثر سوء هاضمه هایی که گزارش می شوند، در نتیجه ورود سوکرالوز به بدن است.
تاثیر سوکرالوز بر بیماران دیابتی
کپسول سوکرالوز در بیماران دیابتی به اندازه دوبار در روز و طی سه ماه، مصرف می شود، در نتیجه این ماده بر وزن این بیماران بی تاثیر خواهد بود. البته در این زمینه باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا با قطعیت راجع به آن اظهار نظر شود.
تاثیر و عوارض سوکرالوز در وزن بدن
تحقیقات انجام شده در زمینه تاثیر سوکرالوز بر وزن بدن به طور کامل نیست، ولی تحقیقات در کودکان بالای 18 سال نشان می دهد که آن ها اجازه مصرف 104 کیلوکالری از این شیرین کننده ها را در روز دارند. با مقایسه آزمایشات ادرار کودکانی که قند و سوکرالوز مصرف کرده بودند، نشان داده شده که میزان کالری در کودکان مصرف کننده قند بیشتر از کودکان مصرف کننده سوکرالوز است. با این آزمایشات، مشخص شد که افزایش وزن کودکانی که قند مصرف کردند، 1 کیلوگرم بیشتر از کودکانی بود که سوکرالوز استفاده کردند.
عوارض سوکرالوز در زنان باردار و شیرده
با انجام تحقیقات مشخص شده است که سوکرالوز نمی تواند هیچ خطری برای زنان باردار و یا شیرده داشته باشد. چون جذب این شیرین کننده در خون بسیار پایین است، شیر مادران دارای سوکرالوز بسیار پایینی است.
آمونیاک ماده ای در حالت فیزیکی مایع، غیرآلی و بی رنگ است که بویی تند و خفه کننده دارد. آمونیاک خاصیت قلیایی داشته و علت این خاصیت به دلیل وجود جفت الکترون ناپیوندی روی اتم نیتروژن در ساختار آن است. آمونیاک از هوا سبک تر بوده و از تجزیه مواد آلی ازت دار به دست می آید. فرمول شیمیایی آمونیاک، NH3 بوده و از ترکیب هیدروژن و نیتروژن به دست می آید.
برای تولید آمونیاک، هیدروژن را از یک منبع گاز طبیعی مانند متان و نیتروژن را از هوا تامین می کنند. اگر آمونیاک با پوست تماس داشته باشد، باعث سوختگی شدید می شود. همچنین مجاری تنفسی در تماس با این ماده، به شدت تحریک شده و دچار اختلال می شوند. با گرما دادن این مایع، نیتروژن اکسید و بخارات سمی از آن خارج می شوند.
خواص آمونیاک
آمونیاک مولکولی قطبی بوده و دارای ساختار هرم مثلثی است. نقطه ذوب آمونیاک برابر 34,4- درجه و نقطه جوش آن برابر 107,9- درجه سانتی گراد است. آمونیاک به شکل خالص می تواند، رطوبت را جذب کند. همچنین این ماده به راحتی در آب حل شده و تولید هیدروکسید آمونیوم می کند. از خواص هیدروکسید آمونیوم، خصلت بازی ضعیف و اثر سوزشی آن است.
شدت آتش گیری آمونیاک بالا نبوده ولی اگر در مقابل گرمای زیادی قرار گیرد، ایجاد انفجار می کند. طوری که دمای خود اشتعالی این ماده، 651 درجه سانتی گراد است.
تولید آمونیاک
مهمترین فرآیند صنعتی که به تولید آمونیاک منجر می شود، فرآیند هابر است. در این واکنش همان طور که در بالا نیز اشاره شد، هیدروژن و نیتروژن با نسبت 3 به 1 ترکیب شده و 2 مولکول آمونیاک را حاصل می کند. از شرایط انجام این واکنش یکی بالا بودن فشار و دیگری استفاده از کاتالیزور مناسب این فرآیند است. آهن خالص به همراه پتاسیم هیدروکسید از مهمترین کاتالیزورهای این واکنش است. نکته ای که در این واکنش مورد توجه است، از کل هیدروژن و نیتروژن موجود، فقط 15 درصد به آمونیاک تبدیل می شود. برای این که 98 درصد این مواد به محصول تبدیل شوند، هیدروژن و نیتروژن شرکت نکرده در واکنش، به چرخه واکنش باید برگشت داده شود.
کاربرد آمونیاک
کاربرد آمونیاک در صنعت کشاورزی
از مهمترین کاربردهای آمونیاک به عنوان کود در کشاورزی است. این ماده می تواند به رشد و تداوم تولید محصولات کشاورزی مختلف کمک کند. افزودن کود آمونیاک به طور مستقیم و با استفاده از مخازن مخصوص انجام می شود. همچنین از آمونیاک در تولید کودهای ازته ای چون آمونیوم سولفات و آمونیوم نیترات استفاده می کنند. به طور معمول بیشتر از 80 درصد از آمونیاک تولیدی جهان، برای ساخت کودهای شیمیایی به خصوص کودهای نیتروژنه اسستفاده می شود.
کاربرد در وزنه برداری
در هنگام انجام ورزش های سنگینی چون وزنه برداری، نیاز به مصرف اکسیژن زیادتری نسبت به حالت عادی در بدن است. در حالت عادی بدن در هر دقیقه به 15 سی سی اکسیژن نیاز دارد، اما در شرایط انجام ورزش های سنگین، به 1000 سی سی اکسیژن در دقیقه نیاز دارد. استنشاق بوی آمونیاک به باز کردن عروق خونی کمک کرده و جریان اکسیژن را در خون بالا می برد. علاوه بر این، آمونیاک به هوشیاری وزنه برداران نیز کمک می کند.
نقش آمونیاک در رنگ مو
آمونیاکی که در ترکیب رنگ موها وجود دارد، کوتیکول های مو را جدا کرده و می تواند رنگ را به داخل آن ها نفوذ دهد. اما از صدماتی که آمونیاک به مو وارد می کند، خشک کردن آن هاست. به همین دلیل در خانم ها باردار و افرادی که موی حساس دارند، از رنگ موهای بدون آمونیاک استفاده می شود.
چون موی افراد به طور طبیعی دارای خاصیت اسیدی است به همین دلیل به رنگ موها، آمونیاک اضافه می کنند تا PH آن ها را زیاد کنند.
کاربرد آمونیاک در داروسازی
آمونیاک را نمی توان به عنوان ماده ای که باکتری ها، ویروس ها و عوامل بیماری زا را نابود می کند، محسوب کرد. اما برخی از میکروب های بیماری زای حاصل از غذاها، توسط این ماده نابود می شوند. از جمله آن ها، سالمونلا و E. coli است.
از کاربردهای دیگر آمونیاک می توان استفاده در تصفیه آب، تولید پلاستیک، تولید مواد منفجره، منسوجات، کارخانجات یخ سازی، تولید اسید نیتریک، کاربرد در صنایع نفت و ... را نام برد. در صنعت چرم سازی برای ترمیم کردن و محافظت از چرم و پوست خزدار در انبارها به کار برده می شود. حتی آمونیاک می تواند به منبعی از پروتئین برای خوراک دام ها استفاده شود. آمونیاک می تواند مانع ایجاد قارچ در میوه ها شود.
ایزوپروپیل الکل هیدروکربنی با گروه عاملی الکلی و آلیفاتیک است که بیشترین استفاده را در ضدعفونی کردن دارد. این الکل مایعی بی رنگ بوده و فراریت بالایی دارد. ایزوپروپیل الکل قابل اشتعال است و به راحتی در آب، الکل، اتر، بنزن و کلروفرم حل می شود. اما محلول های نمکی این الکل را در خود حل نمی کنند. ایزوپروپیل الکل طعم تلخی داشته و بویی شبیه به بوی اتانول دارد. در زنجیر اصلی ساختار مولکولی آن، سه اتم کربن است که گروه هیدروکسیل به کربن وسطی متصل است.
تولید ایزوپروپیل الکل
با سه روش هیدراتاسیون مستقیم و یا غیر مستقیم پروپیلن و هیدروژناسیون کاتالیستی استون، می توان ایزوپروپیل الکل را تولید کرد. در دو روش هیدراتاسیون مستقیم و غیرمستقیم از دو ماده اولیه پروپیلن و آب استفاده می کنند. در روش غیرمستقیم ابتدا استر تشکیل شده و سپس در مرحله بعد استر به الکل هیدرولیز می شود. در این فرایند، دی ایزوپروپیل اتر به عنوان محصول جانبی تولید می شود.
روش مستقیم هیدراتاسیون ایزوپروپیل الکل که روش اسید سولفوریک نیز نامیده می شود، یک واکنش برگشت پذیر و گرماده است. ابتدا تنها راه تولید ایزوپروپیل الکل، از هیدراتاسیون غیرمستقیم بود و بعد از سال 1951 از روش مستقیم نیز استفاده می شود. پروپیلنی که در روش مستقیم به کار برده می شود، باید خالص باشد.
کاربرد ایزوپروپیل الکل
مهمترین کاربرد ایزوپروپیل الکل در ضدعفونی کردن است. از ایزوپروپیل الکل در ضدعفونی کردن پوست در عمل های جراحی، ترکیب صابون و بسیاری از مواد آرایشی و بهداشتی استفاده می شود. این ماده به دلیل داشتن خاصیت ضدباکتریایی می تواند در ضدعفونی کردن دست ها و بسیاری از سطوح استفاده شود. به خصوص در سال های اخیر به دلیل شیوع ویروس کرونا، کاربرد ایزوپروپیل الکل به عنوان ماده ضدعفونی کننده بسیار رواج پیدا کرده است.
در تمیز کردن لوازم الکترونیکی نیز می توان از ایزوپروپیل الکل استفاده کرد، چون به دلیل تبخیر سریع، به این وسایل صدمه ای نمی رسد. چون ایزوپروپیل الکل غیرسمی است می تواند به جای فرمالدئید به عنوان نگهدارنده مواد غذایی استفاده شود. با ایزوپروپیل الکل، می توان عضلات دردناک را ماساژ داده و با افزایش جریان خون، التهاب آن ها را کاهش داد.
کاربرد صنعتی ایزوپروپیل الکل
از کاربردهای مهم صنعتی ایزوپروپیل الکل می توان در ضد یخ، ترکیب حلال های چسب، رزین ها، حلال های صنعتی، لوسیون های بدن، استخراج آلکالوئیدها، ترکیب جوهر، تولید استون و ایزوپروپیل استات و ... را نام برد. در تولید آفت کش ها، علف کش ها، تمیز کردن چسب ها، پاکسازی نیمه رساناها، پاک کردن تجهیزات چاپ خانه ها، تولید لاستیک و شار لحیم نیز از ایزوپروپیل الکل استفاده می شود.
مناسب بودن ایزوپروپیل 70 درصد برای ضدعفونی
ایزوپروپیل الکل به عنوان یک محلول ضد باکتری، ضد ویروس و ضد قارچ بوده و فقط در یک بازه درصدی مشخصی از الکل، می تواند برای ضدعفونی موثر باشد. اگر درصد الکل کمتر از 50 باشد برای ضدعفونی نامناسب و در صورت بالا بودن درصد الکل از 70 به بالا نیز نمی تواند تمیز کننده خوبی باشد. مناسب ترین درصد الکل در ایزوپروپیل الکل برای ضدعفونی، 70 است.
چون آبی که در ترکیب این الکل وجود دارد به عنوان کاتالیزور عمل می کند. ایزوپروپیل الکل هایی با این درصد، به راحتی در دیواره سلول ها نفوذ کرده و با انعقاد کردن پروتئین ها موجب نابودی میکروارگانیسم ها می شوند. اگر غلظت الکل بیشتر از 91 درصد باشد، با انعقاد سریع پروتئین ها و ایجاد لایه محافظ، مانع لخته شدن پروتئین های دیگر می شود.
عوارض ایزوپروپیل الکل
نباید از ایزوپروپیل الکل به شکل خوراکی استفاده شود زیرا باعث مسمومیت شدید می شود. از علایم مسمومیت آن می توان سرگیجه، کاهش فشار خون، معده درد، تهوع و استفراغ، گلودرد، لکنت و کم شدن دمای بدن را نام برد. همچنین استفاده خوراکی از این الکل موجب صدمات عصبی، آسیب به کبد، کلیه، عروق قلبی و مغزی می شود. اگر ایزوپروپیل الکل را روی زخم های باز استفاده کنید، بهبود آن را کند می کند. در درمان آفتاب سوختگی نیز نباید از این الکل استفاده کرد.
اگر مواد شوینده و سفید کننده خانگی با ایزوپروپیل الکل ترکیب شوند، به دلیل آزاد کردن گازهای سمی، التهاب ریه ها و سرگیجه را سبب می شود. چون ایزوپروپیل الکل آتش زاست، نباید در مجاورت آتش قرار گیرد. چون این الکل توسط پوست جذب می شود به همین دلیل در تماس با پوست باعث خارش، قرمزی، خشک شدن و بثورات پوستی می شود. اگر میزان این تماس بیشتر شود، سبب مسمومیت می شود.
اتانول حلالی الکلی است که به نام های الکل اتیلیک، اتیل الکل، الکل سفید و یا الکل میوه نیز خوانده می شود. این الکل حالت فیزیک مایع داشته و دارای خواصی چون فراریت بالا و قابل اشتعال است. حلالیت اتانول در آب و ترکیبات آلی دیگر زیاد بوده و دارای خاصیت ضدعفونی کنندگی است. زمینه کاربردهای آن در صنایع پزشکی، داروسازی، سوخت، حلال و موارد بسیار دیگر است. فرمول مولکولی اتانول به شکل C2H5OH است. اگر مقدار زیادی از اتانول وارد بدن شود، با ایجاد مشکل در فعالیت مغز، باعث ایجاد مسمومیت می شود.
تولید اتانول
منابع تولید اتانول مواد دارای نشاسته، قند و یا سلولز هستند. علاوه بر مواد زیستی، بیو اتانول را از مواد شیمیایی چون اتیلن و گاز سنتز تولید می کنند که شامل درصد کمی در حدود 5 درصد از کل اتانول تولیدی جهان می شود. با توجه به موارد گفته شده، چهار نوع تولید بیواتانول وجود دارد. تولید از مواد قندی اولیه مانند نیشکر و چغندر یا سیب زمینی و ...، تولید از مواد زاید گیاهی و کشاورزی، تولید از جلبک ها و نسل آخر با تولید از اصلاح میکروارگانیسم های تخمیر کننده به دست می آید.
انواع اتانول
انواع مختلفی از اتانول با توجه به نوع کاربردهای آن وجود دارد. نوعی از اتانول به نام اتانول طبی است که بیشترین کاربرد را در پزشکی داشته و دارای 96 درصد اتانول است. از این نوع اتانول در ساخت مواد بهداشتی، آرایشی، صنایع غذایی و همچنین ضدعفونی کننده ها استفاده می شود. نوع دوم اتانول، مطلق است که دارای درصد بالایی از این الکل (99 تا 100 درصد وزنی و 99,4 تا 100 درصد حجمی) است.
اتانول تقلیبی نوعی دیگر است که دارای درصد خلوص پایین به دلیل اضافه کردن مواد تقلیب کننده است. از این نوع الکل به عنوان یک الکل طبیعی و خالص استفاده نمی شود و به آن، وارونه نیز گفته می شود. آخرین نوع اتانول، زیستی است که از مواد زیستی چون مواد کشاورزی و یا مواد قندی به دست می آید.
کاربردهای اتانول
کاربرد در پزشکی
مهمترین کاربرد اتانول در پزشکی و به عنوان ضدعفونی کننده است. اتانول با خاصیت ضد باکتری و ضد قارچی که دارد در ترکیب ژل های ضدعفونی کننده و تهیه دستمال های مرطوب پزشکی کاربرد دارد. طریقه عملکرد اتانول، حل کردن لایه های چربی موجود در غشا و دناتوره کردن پروتئین های آن هاست که منجر به از بین بردن این میکروارگانیسم ها می شوند. عملکرد اتانول 70 درصد در مقایسه با نوع خالص آن، در ضدعفونی کردن بهتر است. چون برای این که مولکول های اتانول به دیواره غشا راه یابند، به کمک مولکول های آب نیاز دارند. با ورود به داخل سلول، این الکل تعادل اسمزی را به هم زده و با کم آب کردن آن، موجب از بین رفتن میکروب ها می شود.
دیگر استفاده پزشکی اتانول در مسمومیت با متانول و یا اتیلن گلیکول است که نقش پادزهر را دارد. در داروسازی نیز از اتانول در حلالیت داروهای محلول در آب مانند داروهای سرفه، سرماخوردگی، دهان شویه و داروهای مایع مسکن استفاده می شود. در ترکیب استامینوفن، مکمل های آهن، رانیتیدین، مانیتول و بسیاری از داروهای دیگر، اتانول نقش نگهدارنده را دارد.
تولید سوخت
به دلیل این که منابع تولید سوخت، کم بوده و همچنین به دلیل استفاده از برخی از سوخت ها، غلظت گازهای گلخانه ای در حال افزایش است، از منابع سوختی دیگر باید استفاده شود. اتانول یکی از این منابع است که به نام سوخت سبز خوانده می شود. از اتانول به عنوان افزودنی در سوخت و یا سوخت موتورها استفاده می کنند. در اتومبیل ها می توان از اتانول هیدروس به عنوان سوخت استفاده کرد.
از اتانول به عنوان سوخت، در هواپیماهای سبک و موشک ها نیز استفاده می شود. سوختی که در موشک بالستیک A-4 آلمانی استفاده شد اتانول بود که با 25 درصد آب مخلوط شده بود. کم کردن دمای اتاق احتراق در این موشک به دلیل ترکیب اتانول با آب بود. در پیل های سوختی تجاری نیز به دلیل خلوص بالا، ارزان بودن و غیر سمی بودن اتانول کاربرد دارد.
کاربردهای دیگر
از کاربردهای اتانول می توان به گرم کردن خانه ها در شومینه ها را نام برد. از اتانول به عنوان مهمترین حلال بعد از آب در تولید مواد آرایشی و بهداشتی، تولید شوینده ها و ... استفاده می شود. اتانول های استفاده شده در این زمینه، تخمیری و یا سنتزی هستند.