تفاوت سوسپانسیون، کلوئید و محلول

تفاوت سوسپانسیون، کلوئید و محلول در چند بخش با هم فرق دارند. یکی از آن ها در اندازه ذرات است که کلوئید از سوسپانسیون کوچک تر و از محلول بزرگ تر است. تفاوت دیگر آن ها در رد شدن از کاغذ صافی است که ذره های سوسپانسیون به علت بزرگ بودن قادر به عبور از صافی نیستند ولی ذره های محلول و کلوئید به حدی کوچک هستند که می توانند به راحتی از صافی عبور کنند. همگن یا ناهمگن بودن نیز از تفاوت های دیگر است که کلوئید و سوسپانسیون به دلیل اینکه دو فاز دارند ناهمگن هستند اما محلول ها تک فازی بوده و همگن می باشند.

تفاوت سوسپانسیون، کلوئید و محلول در ته نشینی ذره ها نیز است که سوسپانسیون به مرور ته نشین می شود ولی محلول ها و کلوئیدها حتی با گذر زمان نیز ته نشین نمی شوند و پایدارند. پخش نور از تفاوت های دیگر آن هاست که ترکیب ذره های کلوئید و سوسپانسیون به علت درشت بودن قابلیت پخش نور را دارند، محلول اما چون ریز است نمی تواند نور را پخش کند.

کلوئیدها و سوسپانسیون از نظر ظاهری تیره و مات هستند ولی محلول ها دارای ظاهری شفاف می باشند.

تعریف کلی از سوسپانسیون، کلوئید و محلول

به مخلوط ناهمگنی که ذرات سازنده آن پس از گذشت زمان ته نشین خواهند شد، سوسپانسیون می گویند. این ذرات درشت تر از محلول ها و کلوئیدها هستند. سوسپانسیون ها پایداری ندارند. خاک در آب مثالی از یک سوسپانسیون است.

خواص سوسپانسیون

املاح در سوسپانسیون بسیار بزرگ هستند و ممکن است قطر آن حتی از 100 میلی متر بزرگتر باشد. این ذرات به راحتی قابل مشاهده هستند.

پایداری سوسپانسیون

از نظر ترمودینامیکی این محلول ها ناپایدار هستند اما از نظر جنبشی می توانند در طولانی مدت پایدار باشند، که تعیین کننده ماندگاری سیستم می توانند باشند.

محلول چیست؟

محلول ها به مخلوط همگنی گفته می شود که متشکل از ذرات بسیار ریزی هستند. این ترکیبات به قدری ریز هستند که در هنگام عبور نور از آن ها، انتشار نور حس نمی شود. یک محلول از حلال و حل شونده تشکیل شده است. نمک در آب می تواند یک نوع محلول باشد.

شباهت سوسپانسیون ها و محلول ها

محلول و سوسپانسیون از دویا چند جزء مخلوط تشکیل می شوند و از نظر شیمیایی از اجزا پیوند خورده به وجود نیامده اند. بر طبق ویژگی های فیزیکی، چگالی و حلالیت و اندازه می توان ذرات سازنده محلول ها و سوسپانسیون ها را جدا کرد.

کلوئید چیست؟

کلوئیدها از انواع مخلوط ها هستند که دارای ذراتی بزرگ تر از ذرات محلول می باشند. کلوئیدها قادر به پخش نور هستند. ذرات در کلوییدها به شکل پخش و معلق هستند. کلوئیدها معمولا متشکل از دو فاز پراکنده شونده و فاز پراکنده کننده هستند.

خاصیت کلوئیدها

اثر تنیدال

هنگام عبور پرتوهای نور از داخل مخلوط کلوئید، توسط ذرات سازنده آن پخش خواهند شد. به این پدیده اثر تنیدال گفته می شود.

لخته شدن

این عمل در اثر جای گیری ذره های باردار الکترولیت در میان ذره های کلوئیدی و کم شدن دافعه میان آن ها شکل می گیرد. جمع شدن ذره های کلوئیدی و لخته شدن آن ها حاصل کاهش این دافعه می باشد.

بار الکتریکی ذره های کلوئیدی

ذره های کلوئیدی نوعی بار الکتریکی دارند که باعث پایداری کلوئیدها می شود.

حرکت براونی

تماس ذره های کلوئیدی با هم باعث می شود مسیر آن ها عوض شده و باعث ایجاد حرکات نامنظم دائمی در آن ها شود که به این حرکات حرکت براونی می گویند.

ترکیب میان محلول و سوسپانسیون چیست؟

ترکیب میان محلول و سوسپانسیون، کلوییدها هستند. ذره ها در کلوئیدها به طور کامل با هم مخلوط می شوند ولی به دلیل ذرات آن نور را پراکنده می کنند همواره تیره به نظر می رسند. از این منظر آن ها شبیه به محلول ها هستند. ذرات آن ها اگر شکل و ظاهر یکسانی هم داشته باشد قابل جدا شدن از هم هستند درست مثل سوسپانسیون ها. هوای مه آلود یا پر از دود می تواند مثال خوبی از کلوئیدها باشد که هنگام تابش نور به آن ها، ذرات بزرگ کلوئیدی باعث بازتاب نور می شوند و در نتیجه قابل رویت هستند.

تشابه سوسپانسیون و کلوئید

مخلوط های سوسپانسیون و کلوئید دارای ماهیت یکسان هستند. به عبارتی سوسپانسیون جزء زیرمجموعه کلوئیدها محسوب می شود. تنها تفاوت شان در اندازه ذرات است که ذرات سوسپانسیون بزرگتر از ذرات کلوئیدی هست یعنی ذرات کلوئید به قدری ریزند که قابل تشخیص نیستند.